Ownership is een uit het management afkomstig begrip die zich naar het Nederlands laat vertalen als: de regie, het eigenaarschap/leiderschap over iets hebben. Soms ook verward met discipline, maar ownership is meer dan discipline. Discipline is de wilskracht en gehoorzaamheid om dingen te doen waar je geen zin in hebt. Ownership is een hoger doel hebben, je verantwoordelijk voelen, oplossingsgericht zijn, positief, proactief, gedisciplineerd en flexibel.
Om ownership te nemen heb je een aantal regels nodig. Ik deel graag met je: 7 regels die ik heb geleerd om meer ownership te krijgen op mijn leven.
Regel 1: Ownership is weten waarom je het doet
Purpose zeggen de Amerikanen.
Ownership begint met een hoger doel, een intrinsieke motivatie. Om iedere morgen op dezelfde tijd uit bed te gaan en dezelfde tijd eruit te komen heb je een lange termijn doel nodig. Zodat je energie over hebt voor de belangrijke dingen in je leven.
Bijvoorbeeld: geld verdienen zodat je die verre reis kunt maken. Of een goede balans te creëren tussen een drukke baan, een intensief gezinsleven en je eigen ontspanning. Zodat je op langere termijn iets creëert waar je trots op bent.
Wat is jouw reden om uit bed te komen? Of om iedere week (of iedere dag) je sportkleding aan te trekken?
Regel 2: Voel wat verantwoordelijkheid nemen betekent
Ik zeg bewust niet: neem je verantwoordelijkheid. Dat klinkt alsof je vader weer eens tegen je preekt. Nee voel het. Besef het. Laat het je raken.
Bij mij kwam het toen ik maar liefst twee keer onverwacht vader werd. Man, mijn wereld stond op z’n kop. Grote weerstand. Veel te vroeg vond ik toen. Wat had ik het moeilijk met mezelf. Wat was ik kwaad.
Ik moest nog reizen, ik moest nog geld verdienen, ik moest nog volwassen worden. Het was gewoon oneerlijk. Ik, ik ik.
Eerlijk gezegd was ik het gewend om af te wachten tot dingen vanzelf goed kwamen. En te handelen naar wat goed voelde op dat moment, Maar tevreden was ik eigenlijk nooit echt. Want ik had geen regie. Ik voelde me nergens verantwoordelijk voor.
Maar liefst twee keer onverwacht vader worden in korte tijd heeft het niet makkelijk gemaakt. De eerste jaren waren zwaar. Maar het heeft me ook enorm veel gebracht.
Naarmate het besef groeide hoeveel mijn kleintjes (en mijn vrouw) mij nodig hadden begon ik het verantwoordelijkheidsgevoel ook te ervaren.
Tijdens een karakterweekend in Schotland besefte ik medat ik niets liever wilde dan de volledige verantwoordelijkheid over mijn gezin op me te nemen.
Het geeft mij een krachtig gevoel. Het geeft me een gevoel nodig te zijn. Zonder mij komen mijn schatjes niet zo terecht als dat ik zou willen voor ze. Mijn daden hebben gevolgen. Mijn invloed is enorm op hun leven.
Waar gaat jouw hart naar uit, dat je er de volledige verantwoordelijkheid voor wilt nemen? Waar zie jij de resultaten, de gevolgen van jouw inspanningen?
Regel 3: Neem beslissingen en omarm de gevolgen
“I will take the full experience”
Ik vind dit niet alleen een prachtige mantra om mindfull in het leven te staan. Het is voor mij ook een credo geworden om beslissingen te nemen.
Ik was een afwachter, een wijfelaar. Maar – ook al heb ik vaak nog denktijd nodig – een beslissing is niet meer alleen iets waar je dan maar instapt omdat je toch iets moet doen.
Het is niet ‘ik probeer het wel en ik zie wel’. Het is niet ‘ik stel het even uit, want ik zie nog teveel beren op de weg’.
Ik doe nu mijn best om iedere beslissing te nemen met de gedachte dat iedere uitkomst, alle gevolgen er ook bij horen en of deze nu positief of negatief zijn: ik neem ze er bij. I wil take the full experience. Goed of slecht. Ideaal of niet. Dus niet direct boos of ontmoedigd worden als iets niet lukt. Maar kies en pak de gevolgen.
Niet dat ik de gevolgen van mijn acties niet van te voren incalculeer. Integendeel. Maar alles is beter dan niet kiezen, want dan kiest het leven voor je.
Regel 4: Wees eerlijk en laat je guilty pleasures los
“Kill your darlings”
Dit zei een lerares op het Cibap vaak. Soms heb je een groots idee of droom dat je graag wilt realiseren, maar waar je beter afscheid van kunt nemen. Omdat dat de reden is dat je vastloopt in je denken. Het staat je in de weg om daadwerkelijk iets te realiseren waar je trots op bent.
Ik zie een parallel met het dagelijkse leven. Soms doe je iets wat je leuk of belangrijk vind, maar wat eigenlijk teveel kost. Misschien heb jij ook iets waar je veel energie aan kwijt raakt, zodat je ergens anders niet kunt leveren.
Het kan op de korte termijn iets opleveren, maar op de lange termijn schade toebrengen aan je einddoel.
Voor mij was dit onder andere de manier waarop ik met sporten omging. Ik had geen rem. Het was alles of niets. En zo zwart en wit zagen mijn dagen er ook uit. De ene dag vol energie en alles geven en de andere dag volledig uitgeblust op de bank.
De fout die ik maakt is dat ik iedere keer als ik naar een survivalrun training ging of ging hardlopen of mountainbiken alles gaf. Ik kneep mijn lichaam uit en dacht niet na over morgen. Of overmorgen, wanneer de spierpijn het ergste is 😊.
Het interesseerde me niet. De kick van het doorbijten, de adrenaline, mezelf tot het uiterste testen, de overwinning van de hindernissen, pijn. Heerlijk! Maar ook was het alsof ik iets moest bewijzen aan mezelf en de buitenwereld.
De keerzijde was dat ik de andere dagen in de week moe en futloos, afwezig, humeurig, afgebrand en soms zelfs ziek voelde. Ik sliep ook nog eens slecht door de enorme dosis adrenaline die ik ‘s nachts nog voelde.
Ik heb moeten aanvaarden dat het gevolgen heeft en dat ik als ik naar een training ga eerder moet stoppen. Of nog beter, rustiger klimmen, rustiger hardlopen en meer pauzes nemen. En goed afbouwen, dus niet op het laatst nog als een gek alle energie eruit ga sprinten.
Waar sla jij in door? Welk patroon moet jij doorbreken om verder te komen?
Regel 5: Maak eens een prioriteitenlijst voor je leven (big five)
Je kunt wel overal gedisciplineerd in willen zijn. Maar je moet niet denken dat als jij verandert je dan ineens de hele wereld aankunt. En alles tegelijk.
Beslissingen nemen is trouwens ook dingen niet doen. Want je tijd, geld, energie en liefde/aandacht is beperkt. Mijn prioriteitenlijst is samengevat als volgt:
- Aandacht, tijd en energie voor mijn gezin
- Een fitte en gezonde geest en lijf (bijv rustig tempo een training volgen, hardlopen, spieroefeningen, stretchen) en een fitte geest (bijv lezen, ontspannen, hardlopen, muziek)
- Werk: geld binnenharken en zelfontplooiing
- Vriendschappen onderhouden en uitdiepen
- Klusjes in en rond het huis, regeldingen, nuttige afspraken
De rest is extra, bonus. Dus alle activiteiten die ik leuk vind, zoals bloggen, fotograferen, avondje aan de whiskey en speciaalbier, films en series kijken, survivalrun- of hardloopwedstrijden in het weekend, mountainbiken, extra werken, vakantie, komt allemaal wanneer de eerste 5 punten op orde zijn. En dat is een hele klus.
Vaak komt er dus veel niet van het laatste lijstje terecht. En dat is een puntje waar ik nu mee bezig ben. Om ook daarin prioriteiten aan te leggen.
Wat is jouw big five?
Regel 6: regie nemen is ten eerste plannen
Ik had vroeger een hekel aan structuur en plannen, maar ik heb geleerd dat ik het des te meer nodig heb. Maar het kost me ook veel moeite, het komt vooral bij mij als add-er niet van nature.
Ik keek liever naar de waan van de dag, wat op dat moment het beste voelde. Ik ging onbewust voor de dopamine die een soort korte termijn beloningsgevoel in je hersenen geeft.
Maar mijn verlangen naar meer balans en meer gedaan krijgen in mijn leven kreeg de overhand. Ik heb met veel moeite geleerd mijn dagen en weken in te plannen.
Daarnaast stel ik iedere dag een doel, zodat ik door de dag heen weet waar ik naar toe werk.
Ik werk met een weekstructuur en todolijsten waarin ik in ieder geval de big five kan doen en daarnaast ook met mate de bonusdingen kan doen.
Het levert me extra tijd, geld en energie op om nieuwe dingen te leren en te doen, te creëren en in te springen op wat er voorbij komt in het leven.
Hoe ziet jouw weekstructuur er uit?
Regel 7: discipline is gehoorzamen aan je eigen regels
“Great works are performed not by strength but by perseverance”. (Samuel Johnson)
Discipline. Als jongere had ik er een hekel aan. Discipline was saai. Discipline was vervelend. Discipline was een juk en bedacht door autoritaire en krampachtige mensen.
Ik geloofde niet dat het voor mij weg was gelegd.
Ik dacht niet dat ik het nodig had.
Ik dacht dat het zinloos was.
Ik dacht dat je er onvrij en saai van werd.
Tot ik ging ervaren dat discipline gaat werken wanneer je je eigen regels creëert. Dingen gedaan wilt krijgen die je zelf belangrijk vindt.
Dat weten was een grote stap. Maar het ook integreren in het leven blijft hard werken. Discipline leren en volhouden is een levenskunst.
Discipline is het constante uitvoeren van datgene waar jij steeds weer je verantwoordelijkheid voor voelt.
Discipline is ook bewust hard zijn voor jezelf en offers brengen voor de goede zaak.
Discipline is soms ook jezelf stilzetten en rust nemen, de goed dingen opzoeken ook al neig je soms naar onjuiste genoegens.
Waar wil jij meer discipline in krijgen? En wat zijn daarin jouw obstakels? Wat gaat er goed?
Meer regie over je leven
Na deze 7 punten gelezen te hebben is er hopelijk iets bij je losgemaakt. Herkenning, bewustzijn en misschien zelfs een verlangen. Ik zou zeggen, zet dingen op papier en praat erover met vrienden of een coach. Of probeer een online training om de juiste mindset te krijgen en vast te houden.
Ownership gaat veel verder dan gedisciplineerd kunnen sporten. Het gaat over regie nemen over je leven. Over verantwoordelijkheid voelen en nemen, keuzes maken en de gevolgen accepteren, over doelgericht zijn en plannen en over balans zoeken.
Misschien heb je anderen eigenschappen ontdekt die jouw ownership hebben bepaald. Ik zou het tof vinden als je jouw reactie dan hieronder zou geven.
Comments (0)